در این مطلب از سایت علم سرا می خواهیم در مورد با صندوق های بازنشستگی یک گام تا سقوط+جزئیات کامل و عکس صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد و با دادن نظرات ما در بهبود کیفیت سایت یاری نمایید.سلامت نیوز: اخیرا معاون اول رئیس جمهوری ضمن ابرچالش خواندن مساله صندوق های بازنشستگی، نسبت به آینده آنها هشدار داده است. به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ،اسحاق جهانگیری به شدتِ وابستگی صندوق های بازنشستگی به خزانه دولت نیز اشاره داشته و در این باره گفته است که ۱۰۰درصد هزینه صندوق نیروهای مسلح و ۷۰ تا ۸۰درصد از هزینه صندوق بازنشستگی کشور، مستقیما از بودجه دولت پرداخت می شود. در همین راستا، کارشناسان می گویند وضعیت صندوق های بازنشستگی بسیار بحرانی است و اگر تجدیدنظر اساسی در قوانین جاری صورت نگیرد، آنها به عنوان یک ابرچالش دامن اقتصاد کشور را آلوده می کنند. همچنین از آنجایی که صندوق های بیمه ای به شدت از رویدادهای کلان اقتصادی تاثیر می گیرند، کاهش ارزش پول ملی در پی التهابات اخیر ارزی، سبب شده که دارایی ها و ذخایر این صندوق های بیمه ای مثل بهمن ذوب شود. اما تحقق سه جانبه گرایی، تغییر در نوع نگرش و نحوه اداره و کسب معرفت از جایگاه رفیع صندوق های بیمه ای از جمله اموری هستند که می توانند به کمک این صندوق ها بیایند و جلوی پیشی گرفتن مصارف بر منابع را بگیرند. در حال حاضر حدود ۱۷ الی ۱۸ صندوق بیمه ای در کشور فعالیت می کنند که در زمینه های مختلفی از قبیل بازنشستگی، از کار افتادگی، فوت و بازماندگان خدمات ارائه می دهند. در یک تقسیم بندی کلی می توان صندوق های بیمه ای را به دو گروه اصلی تقسیم کرد که عبارتند از: صندوق های اختصاصی و صندوق های عمومی. صندوق هایی که جنبه اختصاصی دارند، به این معنا که یک طبقه یا قشر خاص یا یک نوع فعالیت مشخصی را تحت پوشش قرار می دهند صندوق های اختصاصی نامگذاری شده اند. برای مثال صندوق کارکنان فولاد، کارکنان بانک ها یا کارکنان شرکت نفت در زمره صندوق های اختصاصی قرار می گیرند. دسته دوم، صندوق هایی هستند که جنبه عمومی، فراگیری یا به نحوی ملی دارند که عبارتند از: سازمان تامین اجتماعی، صندوق بازنشستگی کشوری، صندوق بازنشستگی نیروهای مسلح، صندوق بیمه کشاورزان، روستاییان و عشایر. نسبت پشتیبانی در صندوق های بیمه ای سازمان بین المللی کار و سازمان تامین اجتماعی براساس تجربیات جهانی، شاخصی را تعریف کرده اند که با عنوان نسبت پشتیبانی نامگذاری شده است. نسبت پشتیبانی به این معناست که چه تعداد افراد حق بیمه پرداخت می کنند و درقبال آن از مزایای بازنشستگی، از کارافتادگی یا از مزایای بلندمدت برخوردار می شوند. براساس تجربه جهانی، اگر نسبت پشتیبانی به عدد پنج برسد، زنگ خطر پیشی گرفتن مصارف بر منابع صندوق ها به صدا درآمده است. در کشور ما میانگین نسبت پشتیبانی در صندوق های اختصاصی که در مقدمه مطلب برشمرده شد، ۵/۱ است و این عدد در دو صندوق بازنشستگی کشوری و صندوق بازنشستگی نیروهای مسلح زیر یک است و طبق آخرین آمار منتشرشده در سال گذشته برای سازمان تامین اجتماعی زیر پنج است. به گفته کارشناسان، درحال حاضر تنها سازمانی که می تواند روی پای خودش بایستد و هنوز جوان است، صندوق بیمه کشاورزان، روستاییان و عشایر است. وضعیت منابع و مصارف محسن ایزدخواه، پژوهشگر حوزه کار و تامین اجتماعی درمورد وضعیت منابع و مصارف صندوق های بیمه ای در گفت وگو با آرمان می گوید: همانطور که معاون اول رئیس جمهوری به درستی گفته اند صندوق بازنشستگی نیروهای مسلح و سازمان تامین اجتماعی به طور کامل وابستگی و چسبندگی به دولت دارند. صندوق های اختصاصی از رانت های مختلفی برخوردارند و گاها محصولاتی به شیوه دلالی به آنها فروخته می شود و سپس این شرکت ها محصولات را در بازار عرضه می کنند و بدین ترتیب می توانند تا حدودی روی پای خودشان بایستند. برای مثال، صندوق بازنشستگی کارکنان بانک ها کاملا ورشکسته است، اما دلیل اینکه توانسته تا به امروز روی پای خودش بایستد این است که هزینه های کسری اداره آن در ترازنامه های مالی اش روی دوش بانک ها یا به عبارتی روش دوش مردم است. او با تاکید بر این مطلب که تقریبا ۱۰۰درصد مصارف صندوق بازنشستگی نیروهای مسلح و بیش از ۷۵درصد مصارف صندوق بازنشستگی باید در ردیف های بودجه ای قرار گیرد، ادامه می دهد: اگر دولت در این زمینه کمکی نکند، این صندوق ها به هیچ عنوان قادر به ادامه حیات نیستند. برای مثال، سازمان برنامه و بودجه در سال گذشته، صندوق بازنشستگی کشوری را وادار کرد که بخشی از درآمد و ذخایرش را به فروش برساند تا حقوق مستمری بگیرانش را تامین کند که البته این صندوق یا نتوانست یا نخواست که سهامش را در بازار عرضه کند؛ درنتیجه شاهد بودیم که با چه سختی و تاخیر جانکاهی حقوق بازنشستگان در روزهای پایانی اسفند پرداخت شد. ایزدخواه با اشاره به وضعیت سازمان تامین اجتماعی، می گوید: دولت به صورت مستقیم به سازمان تامین اجتماعی کمکی نکرده است، ولی این سازمان هر ماه با دریافت وام های کلان و پرداخت سودهای قابل توجه توانسته کسری منابعش را جبران کند یا با فروش اموال، ذخایر و دارایی های اش توانسته روی پایش بایستد. اما آنچه که مشهود است مجموع این صندوق ها به جز صندوق بیمه روستاییان و عشایر در وضعیت بسیار بحرانی قرار گرفته اند و اگر تجدیدنظری در قوانین جاری صورت نگیرد، می توانند به عنوان یک ابرچالش دامن اقتصاد کشور را بگیرند. برای مثال صندوق های بازنشستگی بحران بزرگی در کشور یونان ایجاد کردند. اگر بی توجهی به وضعیت صندوق های بیمه ای ادامه پیدا کند حوزه امنیت ملی را نیز می توانند به شدت مورد تهدید قرار دهند. ریشه یابی مشکلات ایزدخواه همچنین در تحلیل ریشه مشکلات صندوق های بیمه ای صندوق های بیمه ای مثل موجودات زنده سه دوران کودکی، جوانی و بزرگسالی را سپری می کنند. براساس تجربه جهانی، گاها کشورهای توسعه یافته و پیشرفته هم درمورد صندوق های بیمه ای با مشکلاتی مواجه شده اند که برای برون رفت از این مشکلات راه حل های کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدتی را طراحی کردند. پس به طور طبیعی، نظام عالی تصمیم گیری ما نیز باید راه حل هایی برای برون رفت صندوق های بیمه ای از مشکلات و چالش های موجود طراحی کند. او با بیان اینکه وضعیت صندوق های بیمه ای از دو مسیر می تواند بهبود پیدا کند، درغیر این صورت ممکن است آسیب پذیر شوند، تصریح می کند: این دو مسیر شامل مسائل درونی و مدیریتی و مسائل محیطی و پیرامونی این صندوق هاست. این پژوهشگر حوزه کار و تامین اجتماعی می افزاید: صندوق های بیمه ای مثل بنگاه های اقتصادی و اجتماعی هستند که به شدت تحت تاثیر رویدادهای کلان اقتصادی کشور قرار می گیرند. به این معنا که اگر یک رشد سرمایه گذاری پایدار در کشور ما اتفاق بیفتد، اگر بحران بیکاری حل و فصل شود، اگر نرخ تورم کاهش پیدا کند، اگر حقوق مالکیت محترم شمرده شود، اگر رویکرد کلی دولت به سمت حمایت از تولید و تولیدکنندگان هدایت شود و اگر جهت گیری وام بانک ها به سمت تولید هدایت شود، همه اینها در بهبود وضعیت صندوق های بیمه ای موثر واقع می شوند. او می گوید: برای مثال، وقتی گفته می شود سه میلیون و ۳۰۰هزار بیکار در کشور وجود دارد و اگر افرادی که یک روز یا یک ساعت در هفته کار می کنند براساس خط فقر جزو گروه بیکاران قرار داده شوند، بالغ بر ۵/۶میلیون نفر بیکار در کشور وجود دارد، اگر سیاست های کلان دولت به سمت حل و فصل مقوله اشتغال برود و ما سالیانه بتوانیم برای حدود یک یا یک و نیم میلیون نفر اشتغال مولد ایجاد کنیم، در رونق صندوق های بیمه ای بسیار موثر خواهد بود. بنابراین هر زمان که شاخص های اقتصادی رو به افول می گذارد و ما در یک حالت تورمی قرار می گیریم به طور طبیعی صندوق های بیمه ای بسیار آسیب پذیر می شوند. این پژوهشگر حوزه کار و تامین اجتماعی با اشاره به اینکه وقتی دولت نمی تواند نرخ تورم را کنترل کند باید مطابق قانون حقوق بازنشستگان، مستمری بگیران و از کارافتادگان را افزایش دهد، در این مورد، به آرمان می گوید: درواقع از طرفی، صندوق های بیمه ای به دلیل وقوع تورم نتوانسته اند کسب درآمد کنند و از طرف دیگر طبق قانون باید حقوق بازنشستگان و… را افزایش بدهند که درنتیجه آنها برای حفظ ارزش ذخایر و دارایی هایشان وارد فعالیت های اقتصادی می شوند. ایزدخواه ادامه می دهد: کاهش ارزش پول ملی در پی افزایش نرخ دلار سبب این شد که دارایی ها و ذخایر این صندوق های بیمه ای مثل بهمن ذوب شود و ارزشش را از دست بدهد. راهکارهای خاتمه بحران ایزدخواه با تاکید بر اینکه نوع نگاه نظام عالی تصمیم گیری کشور به صندوق های بیمه ای بسیار موضوع مهمی است، در گفت و گو با آرمان تصریح می کند: در تمام کشورهای دنیا، زمانی که می خواهند صندوق های بیمه ای را ایجاد کنند، متغیرهای زیادی از قبیل جمعیت، نرخ باسوادی و بی سوادی، نرخ مشارکت زنان، نرخ رشد سرمایه گذاری، نرخ مرگ و میر و ده ها متغیر دیگر را درنظر می گیرند و براساس محاسبات بیمه ای یک نرخ حق بیمه ای را تدوین می کنند. طبق این نرخ، مزایایی برای افراد در نظر گرفته می شود که در دنیا به عنوان محاسبات اکچوئری یا بیمه ای پذیرفته شده است. او می گوید: اگر دولت ها یا نظام عالی تصمیم گیری بخواهند خارج از این محاسبات بیمه ای موضوعی را به این صندوق ها تحمیل کنند، عدم تعادل بین منابع و مصارف تسریع می شود. یکی از مشکلاتی که در کشور ما وجود دارد این است که نمایندگان مجلس، دولت یا نمایندگان کارگری و کارفرمایی می خواهند برخی از مسائل و مشکلات کشور را از پنجره صندوق های بیمه ای حل کنند. برای مثال نمایندگان مذکور، قصد این را داشته اند که برای حل بحران بیکاری بدون توجه به محاسبات بیمه ای از پنجره صندوق ها، بازنشستگی های پیش از موعد برقرار کنند که متاسفانه همین موضوع عاملی بوده که بحران صندوق های بازنشستگی را سرعت بخشیده است. این کارشناس حوزه کار بیان می کند: بنابراین یکی از موضوعاتی که در راستای حل و فصل مشکلات صندوق های بیمه ای باید مدنظر قرار گیرد کسب معرفت و آگاهی لازم از جایگاه رفیع این صندوق ها در چارچوب محاسبات بیمه ای برای نظام عالی تصمیم گیری است. ایزدخواه در ادامه توضیح می دهد: باید این موضوع به درستی درک شود که بدون توجه به محاسبات بیمه ای و قوانین حاکم بر صندوق های بیمه ای نباید هیچ گونه بار هزینه ای بر این صندوق ها تحمیل شود. اگر امروز شاهد بحران فزاینده ای در سازمان تامین اجتماعی یا صندوق بازنشستگی کشوری هستیم بخش بزرگی از آن ناشی از نبود شناخت و معرفت لازم از جایگاه، وظایف و مسئولیت های این صندوق ها در چارچوب محاسبات بیمه ای برای عالی ترین سطوح تصمیم گیری است. او با اشاره به اینکه موضوع دیگری که می تواند به بحران صندوق های بیمه ای خاتمه دهد، موضوع اداره این صندوق ها در چارچوب مقاوله نامه های سازمان بین المللی کار است، ادامه می دهد: درست است که دولت ها تضمین کننده تعهدات صندوق های بیمه ای هستند، ولی این مساله بدان معنا نیست که دولت ها می توانند در تمام ارکان اداره صندوق ها دخالت کنند. ایزدخواه می افزاید: یکی از مشکلات ما این است که دولت ها علاقه مند به دخالت در امور صندوق ها هستند و بعضی از سیاست هایشان را بر آنها تحمیل می کنند. بنابراین اگر قرار باشد مشکلات صندوق ها از پنجره محیط داخلی حل شود حتما باید در اسناسنامه و نحوه اداره آنها تجدیدنظر اساسی صورت گیرد و سه جانبه گرایی واقعی در اداره صندوق های بیمه ای حاکم شود تا نمایندگان ذی نفعان در کنار دولت بتوانند در یک توازن درست تصمیم گیری کنند. او در پایان اشاره می کند که بسیاری از مشکلاتی که امروز گریبان صندوق ها را گرفته به دلیل دخالت های ناروای دولت هاست و متاسفانه همین موضوع به رغم تاکید قانون بر استقلال مالی، اداری و حقوقی صندوق ها، از سوی دولت ها مخدوش می شود و به پیشی گرفتن مصارف بر منابع دامن می زند.