در این مطلب از سایت علم سرا می خواهیم در مورد با خطرناک ترین ورزش هایی که ترکیبی از تفریح و هیجان و بازی با مرگ است+جزئیات کامل و عکس صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد و با دادن نظرات ما در بهبود کیفیت سایت یاری نمایید.سلامت نیوز:ورزش یکی از راه های حفظ سلامت و تندرستی است و این برای بیشتر ما یک اصل مسلم به شمار می آید؛ اما بعضی ورزش های دنیا که طرفداران کمی هم ندارد، ذات شان مواجه شدن با خطر است. به گزارش سلامت نیوز به نقل از خراسان ،هیجان موجود در این ورزش ها جوانان بسیاری را شیفته خود کرده و باعث شده هدف از آن ورزشِ خاص، فقط حفظ سلامتی نباشد، بلکه یک تفریح پرهیجان و حتی خطرناک به حساب بیاید. البته مفهوم خطر هم مانند بسیاری از مولفه های دیگر، بستگی به تعریف ما دارد. معیار پر خطر بودن در دنیای ورزش، به آمار آسیب دیدگی های ورزشیِ آن رشته بستگی دارد. وقتی برای یک ورزش در هر هزار ساعت بیش از پنج آسیب ثبت شود، در فهرست پر خطرها قرار می گیرد. هرچند احتمال آسیب دیدگی در هر ورزشی به ویژه اگر در سطح حرفه ای انجام شود وجود دارد و چیزی که مسلم است، گذراندن دوره های آموزشی استاندارد و استفاده از تجهیزات ایمن، خطرات را کاهش می دهد. در پرونده امروز زندگی سلام سری به دنیای هیـجان انگیز ورزش هایی زده ایم که برخی دلهره آورند و تعدادی دیگر به دلیل آمار بالای آسیب دیدگی، در فهرست پرخطرها گنجانده شده اند. پارکور | مدرن و هیجان انگیز شاید تا به حال افرادی را در پارک یا ویدئوها دیده باشید که با حرکات آکروباتیک از روی موانع مختلف به سرعت عبور می کنند و مدام بین زمین و آسمان معلق هستند. پریدن از دیوارهای چندین متری یا عبور از موانع بسیار دشوار برای این افراد به راحتیِ بالا رفتن از یک پله است. در واقع این رشته ورزشی که پارکور نام دارد، نمایشی از توانایی جسمی و ذهنی ورزشکاران آن، برای عبور سریع و بدون خطا از موانع است؛ آن هم موانعی که معمولا از قبل آن ها را بررسی نکرده اند و باید به سرعت تشخیص دهند که با کدام حرکت می توانند از آن ها عبور کنند. پارکور از جمله ورزش های مخاطره آفرینی است که آسیب های انکارناپذیری دارد و حتی تماشای آن باعث ترشح آدرنالین می شود. این آسیب ها باعث شد تا موزه هنرهای مدرن و معاصر استراسبورگ ورزش پارکور را که یک هنر نمایشی هم هست و در محوطه این موزه انجام می شد، در سال ۲۰۱۲ میلادی به صورت رسمی ممنوع اعلام کند. حتی عده ای معتقد هستند بهتر است پارکور از فهرست رشته های ورزشی خارج شود. پیچ خوردگی، شکستگی، ضربه مغزی و احتمال قطع نخاع از آسیب های رایج در ورزش پارکور است. یکی از دلایل پر خطر بودن این رشته آن است که ورزشکاران از لباس یا تجهیزات ویژه ای برای محافظت از خود استفاده نمی کنند و همه چیز به مهارت و تمرکز آن ها بستگی دارد. پرش از ارتفاع | تجربه سقوط آزاد بِیس جامپینگ یا پرش از ارتفاع، به سقوط آزاد از یک پل، ساختمان یا صخره گفته می شود. این ورزش در ایران بیشتر با نام پرش ایستگاهی شناخته می شود. تمرکز و آمادگی جسمانی بالا از ویژگی های مهمی است که ورزشکاران این رشته باید دارا باشند. در این نوع از پرش، جامپرها بدون هیچ طناب یا محافظی، سقوط آزاد را تجربه می کنند. آن ها در پشت خود چتر نجاتی حمل می کنند که فقط وقتی فاصله کمی با زمین دارند می توانند از آن استفاده کنند؛ بنابراین تقریبا فرصت خطا در این ورزش وجود ندارد و اگر چتر نجات به هر دلیلی باز نشود، ورزشکار با آسیب جدی مواجه می شود و احتمالا به کام مرگ می افتد. برخورد با صخره هایی که جامپرها از آن پایین می پرند یکی دیگر از خطرهای مرگبار این ورزش است. پرش با لباس بالدار گونه دیگری از بیس جامپینگ است. این ورزش به دلیل مخاطره های احتمالی که دارد در بسیاری از نقاط جهان ممنوع است. ورزش پرش از ارتفاع زاده خطر است؛ اولین کسی که در سال ۱۹۶۰ میلادی پرش به این شیوه را امتحان کرد به دلیل نداشتن تجهیزات مناسب، دچار آسیب دیدگی جدی شد. تحقیقات در سال ۲۰۱۶ میلادی نشان داد میزان دقیق مرگ و میر بر اثر این ورزش مشخص نیست اما در فصل تابستان به دلیل شرایط آب و هوایی مناسب برای انجام آن، افراد بیشتری جان خود را از دست می دهند. لاکراس | پرآسیب ترین ورزش دنیا لاکراس یک ورزش تیمی با خطر بالای برخورد توپ با سر است. در هر هزار ساعت ۳۰ صدمه برای این ورزش به ثبت می رسد، به همین دلیل از پر آسیب ترین ورزش های جهان به شمار می آید. این ورزش در آمریکا و کانادا رواج بیشتری دارد و در ایران چندان شناخته شده نیست. در واقع زادگاه ورزش لاکراس، محل زندگی بومیان سرخ پوست آمریکاست. در این ورزش بازیکنان برای کسب امتیاز باید با استفاده از راکت های چوبی که سر آن ها یک قلاب توری مانند دارد، توپ سفید کوچکی را وارد دروازه تیم حریف کنند. از نظر دفاعی مهاجمان باید مسیر تیم حریف را سد کنند تا آن ها نتوانند امتیاز کسب کنند، به همین دلیل امکان آسیب دیدگی در ورزش لاکراس افزایش می یابد. به طور کلی امکان آسیب دیدگی در ورزش های گروهی بیشتر است. این آسیب دیدگی ها انواع مختلفی دارد و بسته به ویژگی های هر ورزشی، بعضی اندام های بدن بیشتر در معرض خطر هستند. ورزش لاکراس یک ورزش پویا و پر تحرک است به همین دلیل ورزشکاران ممکن است از ناحیه های مختلف آسیب ببینند، اما احتمال آسیب دیدگی های مغزی در آن بیشتر است؛ زیرا با وجود این که ورزشکاران از کلاه ایمنی استفاده می کنند اما برخوردهای مداوم کلاه با سر، به تدریج آسیب های جدی به جا می گذارد. قایقرانی در آب خروشان | معلق بر امواج رفتینگ یک ورزش ماجراجویانه گروهی است که در آن ۴ تا ۱۸ نفر با یک قایق بادی به قایقرانی در آب های خروشان می پردازند. میزان خطر در این رشته ورزشی به درجه مواج بودن آب بستگی دارد که از یک تا شش درجه بندی می شود و درجه شش متعلق به پرخطرترین آب هاست. رودخانه های خروشانی که برای این ورزش استفاده می شود به رودخانه های آب سفید معروف هستند؛ زیرا در قسمت های مواج رودخانه، آب کف می کند و به رنگ سفید دیده می شود. بستر رودخانه، آن هم رودخانه ای که آب از هر طرف به قایق هجوم می آورد مخاطره های بسیاری به همراه دارد. مسیریابی در این رودخانه ها یکی از چالش های ورزشکاران است که فقط با تمرین مداوم می توانند در آن مهارت کافی به دست بیاورند. میزان بالای آب، موانعی که در مسیر رودخانه وجود دارد، سقوط از آبشارها و دره ها و مشکلاتی از این دست، نیاز به دقت و مهارت بالایی برای کنترل و جهت دهی درست به قایق دارد. بدیهی است که هرچه خطرهای موجود در یک ورزش بیشتر شود میزان آسیب دیدگی های آن نیز افزایش می یابد. شکستگی استخوان، زانو و پیچ خوردگی از آسیب های رایج این ورزش است. از جمله اخبار ناگواری که سال گذشته از آسیب دیدگی های این ورزش منتشر شد، کشته شدن چند گردشگر در یکی از تورهای داخلی رفتینگ بود. کشتی با گاو | باستانی و عجیب احتمالا همه جور کشتی شنیده بودید به جز کشتی با گاو. جالیکاتو یا همان کشتی با گاو یکی از خطرناک ترین ورزش های جهان است که کشتی گیران، به قیمت جان شان در آن شرکت می کنند. آمار دقیقی از آسیب دیدگی های این ورزش وجود ندارد اما در دو دهه گذشته حدود ۲۰۰ نفر از کشتی گیران آن، جان خود را از دست داده اند. اگر برای تان سوال است که افراد چرا و چگونه با گاو ها کشتی می گیرند باید سری به هند بزنید؛ زیرا این ورزش یکی از رویدادهای تاریخی و سنتی مردم هند است. میزان واقعی خطر این ورزش دلهره آور وقتی بیشتر برای تان روشن می شود که بدانید گاوهایی که برای کشتی انتخاب می شوند بسیار خطرناک تر از حیواناتی هستند که به طور مثال برای گاوبازی در اسپانیا آموزش داده می شوند. از ویژگی های این کشتی آن است که شخص باید در زمان مشخص، به نحوی گاو را نگه دارد که گاو نتواند حرکت کند. جالیکاتو هر سال به مدت هفت ماه، از ژانویه تا جولای در هند برگزار می شود که تقریبا همیشه با مخاطره همراه است و در مدت برگزاری آن، اخبار زیادی از تعداد کشته شدگان منتشر می شود. این ورزش باستانی در هند، چندین قرن قدمت دارد. یخ نوردی | سرد و سخت و لغزنده بالا رفتن از پستی و بلندی های توده های یخی برای بعضی ها آن قدر جالب است که این ورزش در ۱۵ سال اخیر به یکی از ورزش های عمومی جذاب تبدیل شده است. احتمالا می توانید حدس بزنید بالا رفتن از سطح لغزنده یخ چقدر می تواند خطرناک باشد؛ به همین دلیل بسیاری از شرکت های بیمه اروپایی، ورزش یخ نوردی را از پوشش خود خارج کرده اند. به گزارش گروه نجات و تحلیل های مرگ و میر باشگاه alpin آسیب های یخ نوردی معمولا شدید است و ممکن است منجر به مرگ شود. تاکنون آمار آسیب های یخ نوردی در هر هزار ساعت ارائه نشده است اما در تحقیقی که با موضوع رخدادها و آسیب های این ورزش انجام شد ۸۲ درصد از یخ نوردان معتقد بودند خطرهای احتمالی این ورزش بیشتر از صخره نوردی نیست در حالی که ۶۵ درصد از کوهنوردان عقیده شان مخالف این نظر بود و خطرهای یخ نوردی را بیش از صخره نوردی می دانستند. این تحقیق نشان داد مردان ۸۵ درصد بیشتر از زنان در این رشته فعالیت داشته اند اما آسیب های گزارش شده برای زنان ۷۶ درصد از کل آسیب هاست. همچنین احتمال خطر مرگ بر اثر یخ نوردی در این تحقیق ۱۳ درصد اعلام شد. اما به طور کلی یخ نوردان معتقدند میانگین آسیب های شدید در این ورزش اندک است. موج سواری | در گرداب امواج و کوسه ها موج سواری هنر جنگیدن با دریاهای خروشان است. یک موج سوار باید بتواند با شدیدترین موج های دریا همراه شود تا از آن ها جان سالم به در ببرد. اگر موج سواران به هر دلیلی از پس این کار برنیایند، موج دریا آن ها را به زیر آب می کشد و به احتمال قوی غرق می شوند. موج های بلند دریا دید موج سواران را کاهش می دهد، به همین دلیل آن ها باید بتوانند با کمترین دید، مسیر حرکت بعدی خود را از بین امواج سر به فلک کشیده پیدا کنند. حتی اگر موج سواران قسمت های آرام تر دریا را برای این ورزش انتخاب کنند، ذات پیش بینی ناپذیر دریا به راحتی امکان کنترل محیط اطراف را از آن ها می گیرد و ممکن است تعادل خود را از دست بدهند و با موج سواران دیگر برخورد کنند و آسیب ببینند یا به دیگران آسیب برسانند؛ بنابراین کنار آمدن با ماهیت خشن دریا، از ابتدایی ترین مهارت هایی است که هر موج سوار به آن نیاز دارد. یکی از خطرهای دیگر این ورزش، خطر حمله کوسه هاست که از خطرهای بالفعل بیشتر ورزش های آبی به شمار می آید. مایک فاینینگ که یکی از موج سواران حرفه ای جهان است و سه عنوان قهرمانی جهان را در این ورزش دارد، چند سال قبل وقتی درحال موج سواری در دریا بود مورد حمله یک کوسه قرار گرفت که خوشبختانه توانست از آن مهلکه جان سالم به در ببرد.